Havana 8 april

8 april, Havana

Heerlijk ontbijtje. Daarna breefing van onze reisleidster, met o.a. het overbekende voorstelrondje, waarin ieder z'n reden(en) mocht opgeven waarom voor Cuba was gekozen. "Je moet nu gaan, voordat de Castro's weg zijn en er weer wie weet wat voor 'n omslag komt". "Ontzettend ineressant land". "Aardige mensen, fantastische muziek". "We hebben allerlei mensen gesproken die er geweest zijn en stuk voor stuk vonden ze het fantastisch". "We reizen veel en hebben al het hele alfabet gehad en zijn nu weer aan de 'c' toe".
Jij mag raden wat ik gezegd heb.
Onze reisleidster noemde enkele bijzonderheden en gaf adviezen, zoals:
- de verplichting voor S awadee om gebruik te maken van staatshotels. Gelukkig zijn het niet allemaal van die statige kolossen als Comodore en zijn er ook wat kleinere, gezellige bij;
- Sinds een paar jaar mogen ook Cubanen, tegen betaling, gebruikmaken van zwembaden bij hotels. Dit doen ze graag en ze maken er een feestje van, met luide muziek, spierballenvertoon en flink wat rum. Dat hebben we hier al gemerkt!
- Gemiddeld verdienen Cubanen 20 CUC's (spreek uit: koeks) per maand. Mensen verdienen in dit socialistische land ongeveer even veel, of ze nu dokter of stratenmaker zijn. Iedereen is in overheidsdienst. Wel wordt men allengs handiger in het opzetten van 'handeltjes' om wat bij te verdienen.
- Cuba is een relatief veilig land, al blijft het voor toeristen natuurlijk toch oppassen.
- Pas ook op voor 'ginetera': Cubanen die het op toeristen hebben gemunt, bijvoorbeeld door hen met een vette smile aan te bieden om de stad te laten zien.
- Internet is duur' circa 4 CUC per half uur. Dat wordt dus behelpen met 'waarbenjenu'.
-- We zullen zoveel mogelijk eten bij de Paladeres' liever niet bij Staatsrestaurants. De laatste mogen alles serveren, ook b.v. kreeft. De prijzen schommelen tussen de 8 en 16 CUC.
Hierna rijden we met de bus via Midamar, een breed opgezette, nieuwe wijk, naar Havana vieja (oud Havana). Gids Alexis vertelt in onberispelijk Engels allerlei wetenswaardigheden en wijst links en rechts bekende gebouwen aan.
Het verkeer is hi er rustig, ongelooflijk in een stad waar circa 2,5 miljoen mensen huizen. Maar bedenk dat de stad 725 km2 beslaat en zich tientallen kilometers lang uitstrekt langs de kust.
Het oude centrum, ons doelwit, ligt aan de haven en de baai. Drie forten markeren de ingang van de baai. Wat een ongelooflijke verzameling monumentale bouwwerken, duidelijk afkomstig uit de Spaans-koloniale tijd. MEt steun van de Unesco hebben de Cubanen de restauratie voortvarend ter hand genomen, al heeft de crisis ook hier flink toegeslagen en is de restauratie ernstig vertraagd. We bezoeken o.a. het beroemde Place de la Revolution, waar Fidel Castro zijn vijf uur durende toesprak hield. "Todos a la plaja", klonk het alom: "Allemaal naar het plein". En daar ging de massa, zwaaiend met vlaggetjes: 1 immens beeld van saamhorigheid, eenheid en steun. We zien er het regeringscentrum, de strakke gebouwen van het Centraal Comite van de Cubaanse communistische partij, ministeries en het kolossale monument ter ere van de legendarische held generaal Jose Marti, met een 138 meter hoge obelisk, waarin je met een lift omhoog kunt voor een, naar het schijnt, magnifiek uitzicht.
We bezoeken het hotel National, het elegantste hotel van heel Cuba, met een prachtige lobby, eetzalen en tuin. Hier liepen midden vorige eeuw de maffiabazen rond, o.a. om te gokken.
Heel leuk is de Callejon de Hamel, dat elke zondagmiddag van 12 tot 3 is geopend: een openluchttentoonstelling die zo'n 100 meter van de straat beslaat, grotendeels het werk van dichter-schilder Salvador Gonzales Escalna, metershoge muurschilderingen, surrealistische en abstracte Afro-Cubaanse kunst met curiosa zoals een zilverkleurige badkuip gevuld met aarde en felrode cactusbloemen.
En wat al niet meer...
Morgen hebben we nog een dag om alles al wandelend nog eens op onze gemak te bekijken.
We eten gezamenlijk in Sabonar, luisterend naar een combootje, waarvan ik een cd koop.
Daarna hebben we een salsales. Heel leuk, maar ook wel genant: die Hollandse houten klazen, zoals Petra en ik, die onder leiding van doorgewinterde, jonge, lenig heupwiegende Cubaanse dansers pasjes moeten instuderen. Ik word begeleid door een schattig jong meisje, dat vriendelijk blijft glimlachen, ook als ik linksom ipv rechtsom ga en voortdurend op haar hielen trap.
De hele groep wandelt 's avonds naar La Fontana, voor een avondmaal in de open lucht, weer met life music. Want 1 ding is voor ons nu zeker: Cuba swingt aan alle kanten!