230412, Sierra Maestra -> Baracoa
Door: Lucas
Blijf op de hoogte en volg Lucas en Petra
23 April 2012 | Cuba, Havana
Gisteravond een wat melige, soort bonte avond gehouden, met tik-dansspelletjes (tikkie jij bent af) en een variatie op de Hollandse stoelendans. Mits men maar op voldoende alcoholisch niveau blijft, zijn zulke spelletjes zeer vermakelijk.
Na het ontbijt rijden we door de ruige Guantanamo-provincie naar Baracoa, een flinke rit. Alexis draait toepasselijk het overbekende 'Guantanamero', gecomponeerd door de maker van het volkslied, zijn naam heb ik ergens eerder genoemd, maar wil me nu niet meer te binnen schieten.
Na een uurtje stoppen we ergens om de rest van onze voorraad pennen, potloden, papier e.d. af te geven. Volgens Alexis komt dat via via prima terecht.
Daarna begint hij met z'n gespreksonderwerpen. Eerst drugs. Voor de revolutie was dat een groot probleem, de Amerikaanse maffiabazen zorgden er wel voor dat drugs in hun grijpgrage handen bleef en volop verhandelbaar was. Castro maakte daar abrupt een einde aan. De situatie nu is mede door strenge straffen grotendeels onder controle: nergens is drugs een hot item.
Dat geldt niet bepaald voor alcohol. Vooral rum wordt in grote hoeveelheden geconsumeerd, ook door jongeren van 13, 14 jaar, hoewel dat pas vanaf 18 jaar mag. Echte rumliefhebbers drinken het 'brandend water' puur, en liefst van drie tot vijf jaar oud, want net als voor een goede Cubaanse sigaar geldt: hoe ouder, hoe zachter, hoe beter. De rum van een of twee jaar oud wordt gebruikt voor de cocktails.
Moeiteloos schakelt hij over op prostitutie, eertijds een groot probleem, maar door Castro aan banden gelegd o.a. via grootschalige resocialisatieprogramma's. In toeristengebieden neemt het nu weer toe.
Natuurlijk vertelt hij over de Amerikaanse Guantanamo marinebasis. Het gebied rond de basis is vreselijk: vlak, moerassig, troosteloos en vrijwel onbewoond. Een 22 km stuk niemandsland. USA heeft de basis sinds 1902 in gebruik als uitvloeisel van het Platt-amendement, bedoeld om een oogje in het zeil te houden en snel te kunnen ingrijpen als de stabiliteit in Cuba in gevaar kwam. De basis wordt volledig bevoorraad vanaf zee. Vele duizenden illegale vluchtelingen uit Haiti en Cuba zijn naar de basis gebracht. President Obama heeft beloofd tijdens zijn bewind de basis te sluiten, maar omdat onduidelijk blijft wat er met al die vluchtelingen moet gebeuren, is dat er nog niet van gekomen.
Alexis wil per se dat we geen foto's maken, ook niet vanuit de bus: dat kan bij controle flink wat oponthoud geven en hem z'n baantje kosten.
Daarna vertelt hij over het Cubaans communisme. Sinds 1965 is er 1 politieke partij toegestaan: 'Partido Comunista de Cuba' ( PCC). Het is een machtig bolwerk gebleven, ook toen sinds 1976 grondwettelijk het systeem van volksvertegenwoordiging werd ingevoerd. Er kwamen verschillende volksorganisaties, zoals de CTC (arbeidersbeweging), ANAP (kleine boeren), FAR (leger) en FMC (vrouwenbeweging). Partijlidmaatschap is een absolute voorwaarde om in bestuursfuncties te komen.
Een flink eind nadat we vanuit de bus de entree van de basis hebben gezien, mogen we op instructie van Alexis weer aan fotograferen denken. Dat doen we ook vanuit een bekend uitkijkpunt, waar we worden 'overvallen' door een kleine twintig lokale verkopers. We komen met cucuruju ( vrucht met kokos), zelfgemaakte chocola en kettingen, en leuke kroonslakkenhuisjes ( ja, ja, Pieter, we denken aan je!) de bus in. Net op tijd, want we begint weer te hozen. Net als de vorige dagen worden we hier geconfronteerd met een micro-klimaat: het weer kan zo omslaan.
Via een bochtige bergweg komen we rond half vijf eindelijk aan in Baracoa, een door Spanjaarden gestichte nederzetting. Columbus zette hier voet aan wal en was zeer onder de indruk van de tafelberg, 'El Yunque', die hij in zijn logboek beschreef. De Spanjaarden verlegden hun interesse echter naar andere, meer winstgevende Cubaanse streken, zodat Baracoa vergeten werd. Dat veranderde door de aanleg van een weg in 1960, een architectonisch huzarenstukje: de ene kant van de weg steunt op rotsen, de andere kant op hoge pilaren.
Drie nachten zullen we hier blijven. Hopelijk laten de weergoden het toe om morgen El Yunque te bedwingen.
Vanavond gaan we op advies van onze gids eten in een gezellige Paladares.
Na het ontbijt rijden we door de ruige Guantanamo-provincie naar Baracoa, een flinke rit. Alexis draait toepasselijk het overbekende 'Guantanamero', gecomponeerd door de maker van het volkslied, zijn naam heb ik ergens eerder genoemd, maar wil me nu niet meer te binnen schieten.
Na een uurtje stoppen we ergens om de rest van onze voorraad pennen, potloden, papier e.d. af te geven. Volgens Alexis komt dat via via prima terecht.
Daarna begint hij met z'n gespreksonderwerpen. Eerst drugs. Voor de revolutie was dat een groot probleem, de Amerikaanse maffiabazen zorgden er wel voor dat drugs in hun grijpgrage handen bleef en volop verhandelbaar was. Castro maakte daar abrupt een einde aan. De situatie nu is mede door strenge straffen grotendeels onder controle: nergens is drugs een hot item.
Dat geldt niet bepaald voor alcohol. Vooral rum wordt in grote hoeveelheden geconsumeerd, ook door jongeren van 13, 14 jaar, hoewel dat pas vanaf 18 jaar mag. Echte rumliefhebbers drinken het 'brandend water' puur, en liefst van drie tot vijf jaar oud, want net als voor een goede Cubaanse sigaar geldt: hoe ouder, hoe zachter, hoe beter. De rum van een of twee jaar oud wordt gebruikt voor de cocktails.
Moeiteloos schakelt hij over op prostitutie, eertijds een groot probleem, maar door Castro aan banden gelegd o.a. via grootschalige resocialisatieprogramma's. In toeristengebieden neemt het nu weer toe.
Natuurlijk vertelt hij over de Amerikaanse Guantanamo marinebasis. Het gebied rond de basis is vreselijk: vlak, moerassig, troosteloos en vrijwel onbewoond. Een 22 km stuk niemandsland. USA heeft de basis sinds 1902 in gebruik als uitvloeisel van het Platt-amendement, bedoeld om een oogje in het zeil te houden en snel te kunnen ingrijpen als de stabiliteit in Cuba in gevaar kwam. De basis wordt volledig bevoorraad vanaf zee. Vele duizenden illegale vluchtelingen uit Haiti en Cuba zijn naar de basis gebracht. President Obama heeft beloofd tijdens zijn bewind de basis te sluiten, maar omdat onduidelijk blijft wat er met al die vluchtelingen moet gebeuren, is dat er nog niet van gekomen.
Alexis wil per se dat we geen foto's maken, ook niet vanuit de bus: dat kan bij controle flink wat oponthoud geven en hem z'n baantje kosten.
Daarna vertelt hij over het Cubaans communisme. Sinds 1965 is er 1 politieke partij toegestaan: 'Partido Comunista de Cuba' ( PCC). Het is een machtig bolwerk gebleven, ook toen sinds 1976 grondwettelijk het systeem van volksvertegenwoordiging werd ingevoerd. Er kwamen verschillende volksorganisaties, zoals de CTC (arbeidersbeweging), ANAP (kleine boeren), FAR (leger) en FMC (vrouwenbeweging). Partijlidmaatschap is een absolute voorwaarde om in bestuursfuncties te komen.
Een flink eind nadat we vanuit de bus de entree van de basis hebben gezien, mogen we op instructie van Alexis weer aan fotograferen denken. Dat doen we ook vanuit een bekend uitkijkpunt, waar we worden 'overvallen' door een kleine twintig lokale verkopers. We komen met cucuruju ( vrucht met kokos), zelfgemaakte chocola en kettingen, en leuke kroonslakkenhuisjes ( ja, ja, Pieter, we denken aan je!) de bus in. Net op tijd, want we begint weer te hozen. Net als de vorige dagen worden we hier geconfronteerd met een micro-klimaat: het weer kan zo omslaan.
Via een bochtige bergweg komen we rond half vijf eindelijk aan in Baracoa, een door Spanjaarden gestichte nederzetting. Columbus zette hier voet aan wal en was zeer onder de indruk van de tafelberg, 'El Yunque', die hij in zijn logboek beschreef. De Spanjaarden verlegden hun interesse echter naar andere, meer winstgevende Cubaanse streken, zodat Baracoa vergeten werd. Dat veranderde door de aanleg van een weg in 1960, een architectonisch huzarenstukje: de ene kant van de weg steunt op rotsen, de andere kant op hoge pilaren.
Drie nachten zullen we hier blijven. Hopelijk laten de weergoden het toe om morgen El Yunque te bedwingen.
Vanavond gaan we op advies van onze gids eten in een gezellige Paladares.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
